De doorkijkkerk - van het architectenduo Gijs Van Vaerenbergh - is een van de kunstwerken die in de omgeving van Borgloon zijn te bewonderen. Omdat Martin nog steeds last heeft van zijn achillespees kunnen we niet veel wandelen, dus we beperken ons tot het kerkje en het Twijfelpunt.
We zijn om een uur of een in Borgloon en nemen dan eerst een lunch. We zijn vertrokken met koud en bewolkt weer, maar eenmaal in Limburg is het stralend blauw en kan de winterjas in de auto blijven. Wat een verschil!
Bij de VVV halen we een beschrijving van een autoroute. Eigenlijk is fietsen hier ideaal; er zijn ontelbaar vele routes uitgezet. Limburg is de bakermat van het fietsknooppuntensysteem. Er zijn ook ontzettend veel wandelpaden. We gaan beslist nog eens terug om te fietsen en wandelen.
Na de lunch rijden we naar de parkeerplaats bij het kerkje. Vanaf de parkeerplaats is het nog een paar honderd meter lopen. Dat lukt gelukkig wel.
De omgeving is prachtig. Het is licht heuvelachtig (behoorlijk heuvelachtig als je wilt fietsen). Overal bloesem, kerkjes en kastelen.
We bekijken de kerk van alle kanten en maken veel foto's. Eigenlijk is het mooi om de zon door het kerkje heen te fotograferen, maar dan zouden we nog uren moeten wachten tot hij laag genoeg staat.
We zijn zeker niet de enigen die er op deze dag op uitgetrokken zijn. Het is behoorlijk druk. We lopen na het bezoek aan het kerkje nog een stukje door, naar het Twijfelpunt.
Dan gaan we met de auto de Haspengouwer route rijden. Het hoogtepunt van de bloesem is weliswaar voorbij maar veel bomen zijn nog volledig wit. Een prachtig gezicht, zeker met het mooie weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten